Wandrelief

Stap de trap af naar de foyer van de FilmKoepel en je wordt begroet door een wandreliëf van 11,11 meter breed en 2,44 meter hoog. Voor het wandreliëf met de titel ‘DB-AA-23 level 5’ A New hope heeft kunstenaar Marissa Evers zich ten dele laten inspireren door de ronde vorm van de Koepel en door een filmstill uit de film Star Wars IV: A New Hope van George Lucas. Het monochrome kunstwerk speelt met lichtinval en perspectief en nodigt je uit het van meerdere kanten te bekijken.

Het werk is gemaakt van PetFelt: dit materiaal bestaat geheel uit gerecyclede petflessen en heeft een akoestische werking.

Uitvoering: Marissa Evers & Studio Tijn

In gesprek met Marissa Evers

Ruimteschip
“Mijn eerste associatie met de Koepel is een ruimteschip,” vertelt Evers over het uitgangspunt van het kunstwerk. “Als je het gebouw betreedt, sta je op dat enorme plein en kun je niet anders dan omhoogkijken naar het monumentale hemelgewelf van het dak. Het is alsof je een ruimteschip binnenstapt.” Evers maakte vervolgens de verbinding met de oorspronkelijke functie van het Rijksmonument. Net als in een ruimteschip, leven gedetineerden en cipiers in hun afgesloten biotoop. Voor zo lang als je er zit, is deze kleine wereld alles wat er is. En in zekere zin geldt dat ook voor een bioscoopzaal: “zodra je de zaal binnenstapt, sluit je je af van de realiteit en betreed je de wereld van de film.”

Circulariteit
De ronde vorm van de Koepel speelde een belangrijke rol voor Evers’ associatie: “Deze circulaire hal zonder begin of eind, die de gevangenen hun oriëntatiegevoel ontnam, kun je zien als een soort Moederschip, en roept daardoor associaties op met ruimtevaartfilms als 2001: A Space Odyssey van Stanley Kubrick en Interstellar van Christopher Nolan.” Voor het ontwerp zelf maakte Evers gebruik van een filmstill uit een andere iconische science-fiction film: Star Wars IV, A New Hope van George Lucas. Op de filmstill is de gang te zien in de Death Star waar Princess Leia, een van de hoofdpersonages, gevangen wordt gehouden. Een toepasselijk beeld, gezien de locatie waar Evers’ werk hangt. Wat opvalt in het shot van Lucas, is dat het een eindeloze gang lijkt. Gezien de ronde vorm van de Death Star is het aannemelijk dat als je het pad blijft volgen, je uiteindelijk op hetzelfde punt terugkeert: je loopt in een cirkel. Evers: “In het ontwerp maak ik gebruik van herhaling, dit zorgt voor een zeker ritme en rust in de compositie. Ook is het een overgang en verbinding met de architectuur van de Koepel.”

Het begrip circulair laat Evers ook op een andere manier in het werk terugkomen, het kunstwerk is namelijk geheel gemaakt van gerecycled materiaal. Door de locatie van het werk in de open foyer van de FilmKoepel, was een voorwaarde voor de materiaalkeuze dat het een stof moest zijn met een akoestische functie om het omgevingsgeluid te dempen.

“Ik wilde iets bijzonders maken met reliëf in akoestisch materiaal, maar had daar nog geen ervaring mee. Ik kwam terecht bij ReFelt, een bedrijf in Arnhem dat van gerecycled petflessen akoestische panelen maakt. Dat vond ik een mooi idee qua circulariteit: die ronde vorm is een leidraad in het geheel van een koepel, een gevangenis en een ruimtevaartschip en ook het materiaal is dus circulair, want het is hergebruikt.”

Licht
“Wat ik spannend vind bij het maken van een reliëf, is wat licht er vervolgens mee doet. Door minimale schuinten in een oppervlak aan te brengen, krijg je kleurschakeringen. Ik vind het heel interessant hoeveel tonen je van een bepaalde kleur kunt krijgen door iets net even te kantelen. Via de trap naar de foyer heb je allerlei extra perspectieven op het werk en door de grote afmeting van 10 bij 2,4 meter moet je er echt voor bewegen om alle verschillende hoeken te bekijken.”

Over Marissa Evers

Een nieuwsgierig, onderzoeksmatige houding ligt ten grondslag aan Marissa Evers' werk. Als tekenaar en beeldhouwer verbindt zij deze werkwijze tot een eigenzinnig interdisciplinair vormentaal, waar plaats en tijd een diffuus begrip is. Ze is gefascineerd door de metropool en de sporen die mensen hierin achterlaten. In haar werk verbeeldt ze haar visie van de stad, maar laat ze ook de gemoedstoestanden en emoties ervan zien.

Website

Over Marissa Evers

Terugkerende onderwerpen zijn stadsschappen en architectuur in brede zin, vernauwend naar detailopnames van gebouwen, straten, filmstills en interieurs. Haar recente werken omvatten panelen met Brutalistische architectuur als uitgangspunt: een dystopische setting waarin de sfeer, ervaring en de herinnering of het idee van stadsgezichten een centrale rol spelen.

Evers studeerde aan de Koninklijke Academie voor Kunst & Vormgeving in ’s-Hertogenbosch, College of Art in Edinburgh en aan het Sandberg Instituut in Amsterdam. Ze exposeerde o.a. in het Gemeentemuseum Den Haag, Kunstfort Vijfhuizen, Center for Contemporary Non-Objective Art (Brussel), Re:Rotterdam Art Fair, Galerie Franzis Engels (Amsterdam), 37PK (Haarlem), Cabin (Antwerpen) en Cityscapes Gallery (Amsterdam).